“ Demedim mi?
Aldanma sakýn gurbetin lüks havasýna
Sakýn çýkma yalnýz tek baþýna uçarcasýna
Dinleyi ver gurbetten sýlaya dönenleri
Gurbetin kendisi bir bela demedim mi?
Kimi vurgun vurur arþý alayi gözler
Kimi yoksul düþer ana babayý yâri özler
Islanýp yaþ çýkmaz aðlamaktan yorgun gözler
Gurbetin görüntüsü bir bela demedim mi?
Demezsen de gurbet bana köyüm sana
Bu fikirle çýkarsan sen kalýrsýn bak yaya
Gidip de dönmeyenler var pay ayýr kendine
Gurbetin geceleri ýssýz korku bela demedim mi?
Olsa paran pulun çýkmazsýn sen gurbet ele
Aç sefil olursun bak sonra düþersin dillere
Dönmek istersin belki sende bir gün sýlaya
Nafile uðraþma býrakmaz gurbet demedim mi?
Ne arayanýn olur ne de gurbet elde bir soran
Hasta düþsen ne soran olur ne de bir tas su veren
Ýnleyip ölsen gurbette kim bilir de ilgilenir seninle
Gurbette ölüp sahipsiz kalýrsýn demedim mi?
Ne sandýn sen kendini ey caným kardeþim
Boþa mý söylemiþler yollar bitmez ömür biter
Evliya çelebi bile usandý gurbet gezmekten
Mevlevi gibi gurbette gezip dönersin demedim mi?
Ýmrenme sen de gökteki uçan göçmen kuþlara
Ýstersen þöyle bir uðrak ver en yakýn otogara
Ara sýra kulak ver sende þairin söylediklerine
Çaresiz yorgun bir kenara düþersin demedim mi?
Tahir GÖRENLÝ.10.12.1988
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.