ben çocukken öldüm
ana rahmi soðuk bir koðuþa sahipti
göbek baðým saydam
ilk sesim tiz soluyordu
ayrýca
popomun kýzarýklýðý cabasý ne kötekti ama
acýsý halen damaðýmda
büyümek
zaman geldimi yaþlanmak
ukte duygular eþliðinde dolandým hayatýn rýhtýmýnda
baba yok
anne desen hangi adamýn kucaðýnda
bir kere nikah düþtü gazaba
boþol
boþol
boþol
çek elini üstümden vicdanýn kaldýysa
ya yaþam memnun mu?kendinden
sanmýyorum
yoksa ele alýrdý tüm bozuk doðuþlarý
sonuçta o tüketti
kullanma kýlavuzu okunmadan süresi bitti
beni bir tek o sevdi
esmer teni sahiplendi sormadan
boþ geç diyerek avuttu belki de
gün gelir
hayat ödeþmeden býrakmaz adamýn yakasýný
ya sen kaçacaksýn
ya da o bulacak azrail eþliðinde
artýk kýsmet hangi torbaya düþersen
iþte
eðrelti sözleri kaleme aldým sonunda
satýr deðil iki cümlelik sadece
bu aralar
gücüm yetmiyor uzunca düþünmeye
eðer niyet hýncý söküp çýkarmaksa içinden
inan iki söz yeter...
lamour
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.