Yok olan sonbahar yapraklarý gibiyiz yeþeren umutlarýmýzýn dallarý kýrýk zemheri kýþýn bitmediði topraklardayýz bir bir ölüyor hür büyüyen aðaçlarýmýz.
Prangalý duygularla tanýþtýk bile gözlerimizi kapamayý öðrendik iþte. Doðru, dürüst, helal kavramlarý yalan, dolan, riya ile deðiþtik iþte.
Can suyu çekildi damarýmýzdan kuru yaprak gibi ortada kaldýk. Yiyip, içip, yaþýyoruz ama ruhumuz tenimizden çalýndý çoktan......a&yvsl....08/02/2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.