BİR YANGININ KÜLÜ

Son kez yolcu ederken seni
Biliyordum bir daha dönmeyecektin
Bakýþlarýndan anlamýþtým sessizliðini
Dilinde söylemek istediklerin
Koþarcasýna adýmlarla gittin
Yüreðinde ki bendim aklýnda kim
Ardýnda boynu bükük yetimim
Rüyalarýmdasýn her gece
Seni sevmemiþtim sözlerinle uyanýrým
Kabusa döner uykularým
Ruhumda bitmeyen depremler
Yerini artçýya býrakan tesellilerdeyim
Birgün belki dönersin diye
Avuç açarým þafakta göklere
Saatler geçmez akrebi damarlarýma
Zehrini zerkeder tiktaklarýnda
Uðurladýðým son gün hoþçakal deseydin
Hergün öldürmezdi bu sonsuz bekleyiþim
Þimdilerde dilimde bir þarký
Niçin yarým býraktýn neden býrakýp gittin
Bir yangýnýn külünü yeniden yakýp geçtin
Küllenmez bu yangýn bende
Hiç olmazsa bir veda etseydin

BÝRGÜL AL 09-02-2012
Sosyal Medyada Paylaşın: