karbon karasý, karanlýðýndan bile katran, karanlýktý bu gece ! dökuluyor tel tel göz bebeðimden geçen günün yorgunu dökülüyor haksýzlýðýn suratýmda patlatýlan þamarý
ayaklarým bedbin ayaklarým topal bedenim se yorgun,yorulmuþ zulmet !!
dünden beter di
dünden beter günlüðüm kýrýldýðý yerden devrederken sabha
dünyaya sýðmýyacak kadar yanlýzlýklarým vede bir el edemeyecek kadar uzaðým, dosta,yoldaþa !
ne ki bu saat/a boðdurtan sebep ? Kiel benden , ben Kiel/den yorgun ve bezginim ! bezgin !!!
cüssesiz adýmlarým bebe ritmi korkak ve ürkek ! ýrkcýlýk kol gezerken,patavat
dedim ya !! ayaklarým sürüncem ayaklarým pati ve topal
yol hazin yol uzun yol tetik düþürecek kadar salpa sallantýlýydý YOL !!
anlýyacaðýn bir ölüm bekleyiþinde bendim ç a r e s i z
zemheri ya ! kar baþladý m e v s i m s e l lapa-lapa efgar döken kýrpiðimin üstüne ki kar mýdýr ? gözyaþým mý bilinmez uzun türkü hüzün hava pervasýzdýr gurbet élin bende kalan hikayesi bir kere !
Kadir Haktan TÜRKELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir Haktan TÜRKELİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.