ŞEMS

Ruhum karanlýktaydý…

Gözümün deðdiði ilk yýldýzý
Yâr sandým hemen
Fena yanýldým.

Sonra vuruldum mehtaba.
Battý kayboldu yalnýz býraktý beni.

Sýrtým dönüktü hayata
Ve sen doðdun güneþim.

Gönlümü aydýnlattýn
Gözümü kamaþtýrdýn
Isýttýn beni, her zerrem
Nasibini aldý güzelliðinden.

Þimdi
Sen gecelerime doðamasan da
Ne yýldýzlar nede ay
Umurumda bile deðiller.

Hatýralarýnýn üstünü kaplýyor hayalîn.

Sabahlarý özlemek
Dört gözle beklemek seni
Ne güzel þeymiþ, güneþim…


neyzence / istanbul
neyzen muharrem ali


Sosyal Medyada Paylaşın: