Radyo da býr senfoný vardý sanýrým o gulaydý.. Tren de býletsýz sevdalar varmýþ.. Yolcular kacaklara gozyumarlarmiþ.. Nereye gidildiðini bilmiyorum.. Bu bý kacýþmý Yada baksa býr bahara merhabam mý bunu da býlmýyorum.. Sonu olmadan gidiyorum Býr senfoný kulagým da gidiyorum.. Yol uzun.. Sýrtýmýz da mazýden kalan sevdalar yaþanmiþliklar özlemler arzular.. Düþlerimizin peþine takýlmiþ Bindiðimiz trenin vogonlarina takilmiþ surkleniyoruz.. Amaç yok neden yok sebep yok.. Adi uzerin de bu bi kaçak yolculuk Hangi durakta duracaðimizi bilmiyoruz.. Her durak bizi saniyoruz.. Nerde ne sebeple duracaðimizi bile kestiremiyoruz.. Her sevdayi uzaktan seyrediyoruz Her vagon sesi bizi bir yerlere suruklemesine izin veriyoruz.. Adeta biz bizlikten cikiyoruz.. Yolumuz uzun bu bir teslimiyet Bu bi kaçiþ.. Ýndiðimiz yermi variþ.. Bindiðimiz yermi _?? Sosyal Medyada Paylaşın:
@ŞK_M£L£Ğİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.