Ben kaderimin kollarına terkedilmiş, Ben yalnızlık çamuruyla yoğrulmuş, Sevgisiz bir dünyanın çocuğuyum.
Umutlarım kırık dallarda asılı kalmış, Uykusuz gecelerin puslu sabahları gibi Sevgiye susamışım,kollarım bağrımda asılı kalmış Güneşsiz günler,karanlık yarınlar gibi.
Neden yeşerirken solar ümitler. Hayatım; Kırılmaz diyerek tutunduğum dal. Gençliğim; Solmaz diyerek kokladığım gül. Beni seviyor zannettiğim sen...... Kırıldım,soldum,terkedildim ben.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
çağlı üresin Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.