ANLATMAKLA DERTLER AZALMIYOR MUŞ
Ýnsan daralýyor derde düþünce,
Hevesi kalmýyor aþka küsünce,
Hele birde rüzgar tersten esince,
Anlatsan da dertler azalmýyormuþ.
Tadýn tuzun kalmaz günün kararýr,
Kanýn çekilir de tenin sararýr,
Ölü gibi olun için daralýr,
Paylaþýnca dertler tükenmiyormuþ.
Koskocaman bir dað omzuna biner,
Elin derdi dahi içine siner,
Ne yapýp ne etsem bu dertler diner
Alsalar da dertler satýlmýyormuþ.
Bunaltýr iyice patlarsýn sanki,
Ölüme sürükler öyle bir anki,
Ne dostlarýn kalýr nede bir kanki,
At demeyle dertler atýlmýyormuþ.
Düþünmez dostlarýn vede gardaþýn
Sýrtýný dönerse sana yoldaþýn,
Birde anlatýrsa sýrrýn sýrdaþýn,
Bu sýkýntý dertle yatýlmýyormuþ.
Gürbüz ne söylesen kar etmez ama,
Yýrtýk çok büyüktür kapatmaz yama,
Ölmek için belki çýkanda dama,
Ölsen de dertlerin tükenmiyormuþ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.