Kırmışlar Goncamı

Karlý daðlar aþtým güldüm vuslatta;
Vurmuþlar goncamý vurmuþlar benim...
Kara günler görmüþ güzel hayatta
Yormuþlar goncamý yormuþlar benim...

Hançer vurmuþ gönül hasret dermana,
Göz yaþý sel olmuþ etmiþ divane,
Bir nadir gülistan dönmüþ virane
Kýrmýþlar goncamý kýrmýþlar benim...

Anlayan bulunmaz gönülden halden,
Bin türlü acýyý bal gibi dilden,
Azgýn akar sular döndürür yoldan
Sormuþlar goncamý sormuþlar benim...

Denizler yurt olmuþ engin gözünde,
Dolunay dans eder tatlý yüzünde,
Altýn saçlarýný tel tel hüzünde
Örmüþler goncamý örmüþler benim...

Periler içinde bir peri aðlar,
Kanlý yaþlar gözden akarak çaðlar,
Mekâný diyerek yaylalar daðlar
Sürmüþler goncamý sürmüþler benim...

Ressam Halil, gerçek dosttur, dert dinler
"Ah" dedikçe yerler ve gökler inler,
derdi olan ancak derdimden anlar
Yermiþler goncamý yermiþler benim...
Sosyal Medyada Paylaşın: