Kar Beyaz Kuzu Gülüyor
Yüce dag baþinda vardim pinara;
Altin saçli peri kizi gülüyor.
Ne þirin yanaklar kar düþmüþ nara
Berrak su dogrusu özü gülüyor.
Bülbüller þakiyip güle naz eder,
Ceylanlar koþarak yolda toz eder,
Türlü mahlukatla içten söz eder
Koynunda kar beyaz kuzu gülüyor.
Kekik kokar kekik çevresi kekik,
Ugur böcekleri sunuyor akik,
Lale - sümbül der ki, "Bu güzel aþik"
Aglarken gönülden gözü gülüyor.
Yanmiþti yüregim muhtaçti suya,
Istedim, su verdi gül koya koya,
Zannettim cennettir, ya da bir rüyâ
"Buyur" diyen dilde sözü gülüyor.
Çok yoruldum yüce daglar aþarken;
Sayilmak, sevilmek ne hoþ yaþarken,
"Mutluluk" arzumdur ömür düþerken
Bana bakan güzel yüzü gülüyor.
Içimden geçeni anladi bu kiz,
Ressam Halil, durma, nefis þiir yaz!
Saadet istersen bil ki zaman az
Kalp yakan dudakta közü gülüyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.