Gül Açar Gönlümde Benim

"Ateþten bir gömlek" dediler aþký;
Giydikçe gül açar gönlümde benim...
Þen þakrak eðlenip el âlem meþki
Duydukça gül açar gönlümde benim...

Çile çektem çile içinde çile,
Görmeden tutuldum ben bir güzele,
Asýrlar deðil bir an gönüle
Koydukça gül açar gönlümde benim...

Yaz gününde korla kýþýn da karla,
Eza vermek için yüklenip zorla,
Bir bakýþ fýrlatýp keskin hançerle
Kýydýkça gül açar gönlümde benim...

Narin parmak zarif gülü dererek,
Alyanaktan izin alýp sürerek,
Bir pul kadar bile deðer vererek
Saydýkça gül açar gönlümde benim...

Yeter ki o gülsün sel olsa yaþlar,
Ressam Halil, coþar yazmaya baþlar,
Ilahi manada mukaddes düþler
Duydukça gül açar gönlümde benim...
Sosyal Medyada Paylaşın: