Ayağı Karıncalı
Yalnýz bir kadýn sanmýþtým önce
Oysa kocasýný aldatan biri
Irmaðýn orda buluþtuk
Gece Santiago gecesi
Iþýklar sönüp birer birer
Yanmaya durunca ateþböcekleri,
Son birikintisinde þehrin
Dokundum uykulu memelerine
Türkülü çiçeklerin dallarý gibi
Göðsü gözlerime açýlýverdi
Ve oniki hançerin bir kerede
Yýrttýðý ipek gibi sinirli
Hýþýrtýsý kulaklarýmda
Kolalanmýþ eteklerinin.
Iþýksýz tepeleri aðaçlarýn
Yollar boyunca kocaman kocaman
Ve ufuk köpeklerin ufku
Irmaktan ötelere havlýyordu.
Ne varsa üstünden atlayýp geçtik
Böðürtlenler, dikenler, karaçalýlar.
Saçýndaki topuzun yere yatýnca
Yumuþak toprakta açtýðý çukur,
Ben boyunbaðýmý attýðým zaman
Çözüþü onun da düðmelerini
Sýra silahlý kemerime gelince
Sýyrýlýþý giysilerinden art arda,
Sümbüllerin mi kurbaðalarýn mý
Olamaz hiçbirinin böyle bir teni,
Ne de billurun ayýþýðýnda
Sunabildiði var bu ýþýltýyý
Kalçalarý altýmda kaçýþýyordu
Hani ürkmüþ balýklar gibi
Bir yaný tutuþmuþ ateþ çemberi
Bir yaný buza kesmiþ, sepserin,
O gece dörtnala gördüm kendimi
Sedeften küçük bir taya binmiþim
Gördüm, ne dizgin ne de üzengi
At koþturuþlarýmýn en güzelini.
Neler anlattý seviþirken
Ama söyleyemem erkeðim ben
Hem böyle aðzý sýký görünmemi
Aydýnlýk akýl da istiyor zaten
Sosyal Medyada Paylaşın:
Federico Garcia Lorca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.