Bayrak Merasiminde
"Hazýrol!" emri... Selam... Sonra yürekler çarpar;
Genç göðüsler kabarýr, ruhlarý kaplar da bahar.
Þafak üstünde gülerken güzelim "nazlý hilal"
Yükselir bir heyecan dalgasý... yüzler al al
"Korkma sönmez bu þafaklarda yüzen al sancak
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yýldýzýdýr parlayacak,
O benimdir, o benim milletimdir ancak!"
Her çocuk bir koca arslan "o benimdir!" derken,
Ona can vermeðe hazýr bir iþaret etsen’
Her yürek aþkýna tutkundur ezelden ebede:
Þu küçük yavru, bu genç kýz, o beyaz saçlý dede.
Onun aþkýyla erir kalbleri örten kara yas;
Bu kýzýl gül dedemizden, atamýzdan miras.
Ona gül rengini vermiþ dökülen kanlarýmýz:
Sönmesin, ey yüce Tanrým, budur ancak varýmýz!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halide Nusret Zorlutuna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.