MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

babam


saat,
Babamýn göçü
Annem artýk çiçek açmýyor

zihnim buz kesiði
örtün güneþin üstünü
bulut olup ben yaðacaðým
sigaramýn söndüðü yerden bir mahzen tutuþur ciðerimde
bir toprak kabarýr ayakucumda tam da içimin çekildiði yerden

Babam derdi ki,
“oðlum adam gibi çýktýðýn hiç bir yol sana dar olmaz, yokuþ olmaz yeter ki sen bu yolda yürürken adamlýktan çýkma”

Saat,
takvimin göçü
dünümü astým kapý arkasýna
siyah beyaz bir fotoðrafa býraktým tüm renklerimi
hayalcisi olmayan bir sandalyede salladým düþlerimi
masalýný terk etmeyen bir çocuk resmettim gözlerime
halkýný terk etmeyen bir þarkýya çýðlýk çýðlýða ses oldum

ben türkü bilmem
þiir hiç bilmem
ben elleri öpülesi ateþ düþmüþ yüreklerin aðýtlarýný dinlerim sessiz

aþk olurum
aþýk olurum
yol olup
köprü olurum alýnlarý öpülesi deniz yüreklere


ey Tanrým
yankýsýna bir dað
güneþine bir gölge
mavisine bir deniz olmaya çalýþsam da
bu aciz kuluna da
Babam gibi,
adam gibi yaþamayý ve ölmeyi nasip eyle …

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.