KEŞKE

Asra yemin ederken keþkelerim vuruldu
Keþke zamaný kendime kelepçeleseydim
Kahýr dolu sokaklardandý hep
Kahýrla þehri süpürürlerdi içime
Bir þehir kadar küskündüm dünyaya bugün
Vitrinleri eskimiþ sokaklarýn
Yüzü düþmüþ son taþýydým
Kandilli akþamlarýn
Vurgun yemiþ martýlarýna
Dert yanarken kül olurdum
Bir çocuk basardý ninnilerini usulca
iþgalden kolyeler yapardý yüreðime
Köþe baþýnda çýnar altý gölgeleri
Damlalarý asardý
Asabi zamanlarýn zor bölgelerinde
Zaman zar zor telaþlarýný atardý eteðinden
bense
Mutluluklarý bozdurup korku satardým þehre
Serçeler benim olacaktý
Þehrin korkularý zamanýn
Ve bir þehir yazýlacaktý gözbebeklerinize
Semaya and olsun ki :
Korkaktýnýz!!
Ekmek kokan sokaklarýnýz da kan
Aðýtlarýnýza takýldý ayaklarým
Ellerim kanadý dikenli düþlerinizle
Oynanan oyun deðildi oysa sadece CAN!!
Üzgünüm korkunun ecele faydasý yok
Karanfillerin açmadýðý yerde
Umuda da gerek yok


Þehrin Azizi

Sosyal Medyada Paylaşın: