canım ozi

Hayallerimin baþ kahramanýna...

Kar, tüm ihtiþamý ile yaðarken; yürüyorum.
Bu gecenin en karanlýk yerindeyim,
çünkü seni düþünüyorum...

Buz tutmuþ kaldýrýmlarda, dikkatle yerlere basarken
Seni düþünüyorum, Ne acý dýr ki;
Soðuktan da tir tir titriyorum...

Nasýl da baþardýn, gülüþlerimin sebebi oldun,
Aþktan yana çok dertli ve yorgun yüreðimi
Sevgi sözcüklerinle doldurdun...

Bir anda ayaklarým yerden kesildi, düþtüm!
Bu durumda bile nasýl baþardým bilemedim ama,
Seni düþündüm! hem aðladým, hem de güldüm...

Þimdi, temiz sayýlabilecek, odamdayým,
Masamda duran, yüzünün görünmediði
Resminle baþ baþayým...

Bu gece sana, içinde cennetten bir bahce olan
Güzel bir rüya
Ve bu rüyanýn bir yerinde, beni de görmeni diledim...

Bu geceyi de bitirdim!
Sende beni düþünüyor musun acabalarý ile.
Oysa ben hala, en arsýz! duygularýmla seni düþünüyorum...

Resmini öptükten sonra, yine Çaresizce dudaklarýmý büzdüm,
çiçek kokan yastýðýma sarýldým,
Uyumaya çalýþýyorum iþte aþkým, ne olsun...



Raviz demirel...
Sosyal Medyada Paylaşın: