zaman keskin bir býçak
Birazdan umutlarýn perdesini yýrtarak
kýymetli sabahlara akacak
koca bir hayatýn parmaklarýna takýlmýþ
uyuyorken öylece.
kurumuþ dallarýný törpülediðim iklimler de
anlam ifade etmiyor bence
hep ayazlarýnýn kýyýsýnda
yaðan karlarýnda aþýndýrdý yadigar acýlarýmý
ki ….kýrýk sandýkta kýrýþmýþ
geçmiþi küf kokan yüzüne örtüm
kâder denen çemberle.
ah !
ben…ben lodosta yaðan kar taneleri gibiyim
meðer çoktan terk etmiþ beni, aklý bir karýþ gençliðim
yasladým baþýmý
göz yaþlarýmda yüzen yorgun bakýþlarla
aklýmýn omuzlarýna
görmekti belki de, matem sabahý acýmasýz
bir bacaðý böðrümde
ve uyuyan susturulmuþluklarýmý…
Gönül Aydemir Adýgüzel.
07.02.2012