Ne zaman bir kadýn görsen, Çekersin loþ ýþýklar altýna. Çirkin bile olsa güzel dersin. Derman gelir eline ayaðýna. Koþturursun bir o yana bir bu yana. Satýrlardaki gözyaþlarýna deðmeden gider gelirsin. Onu teselli etmek için dinlersin. Fýrsat kollarsýn sevmek için. Çünkü sen kalemsin, Çünkü sen âlemsin. Güzel sözler býrakýrsýn yüreðe, Bitmeyen gülücüklere dönüþsün diye. Kocaman tepsilerle. Çeþit çeþit sevgi sözcükleri daðýtýrsýn. Aþk dedin mi yýldýzlar düþer yere. Evlilik denince bin bir düzmece. Defterler kapanýr. Ve güzelim kadýn aldanýr. Sen kalemin ucundaki kadýn olmamalýsýn, Sen yürekte baþ tacý olmalýsýn.
05.02.2012 Þair Orhan OYANIK Çanakkale Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanoyanik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.