Anka Kuşu

son mýsrasýný geceyarýsý çýtýrtýsýnda düþünen þair
gibi þakaðýmda gizil bir sessizlik

fokurdayan bir kuyunun içinde
dizleri tutmayan bir sürü kadýn bir öpüþme anýný düþlerken
kýrmýzýyý saklama rejiminde
kuyunun nemi isyan olmuþ
kana karýþan maðma kaskatý yapmýþ bedenleri

ve
çýkmaz bir sokakta kalakalmýþ Tanrý

yüzlerce yalnýzlýk
söylemediðim seslere dökmeye geliyor kendini


göðün aðusundan sýyrýlýp
gözlerime doluyor gece
kayboluyor þehir

buradayým
can eritici ateþin devriyeleri
deþin sükutumu

sýtmalý bir anlatýmla içsesimin
týpkýsýnýn aynýsýný yazarým dizelere
eþlik eder bana ruhumun derviþi
döne döne huuular okur elimde canlanýr ölü
çýðýrtkan düþlerimi çýkarýrým kovuðundan
zýrhlarýný açarým sýrlarýn
bu anlarda çýrýlçýplak kalmak ürkütmez ki
zehirli zakkumlarýn uðultulu tarlasýnda
korkunun ve güvensizliðin baþlangýcýna yürüsün kalemim


ýslýk çalmayý öðrendim
önümden kývýrtarak geçiyor gençliðim
buzdan bir yokluktayken ben
ýþýðý ne parlakmýþ hey
kendimden ne çok þey çýkarýp azalmýþým
varolmanýn defterinde
dünya gibi yok mu ediyorum kendimi


hayat
en hülyalý aldanýþ
yeniden yeniden yeniden aldanmam için
içimdeki benden öte kýza fýsýldýyor gök
Smyrna güneþi hep sarýlacak sana KORKMA
böyle buyurdu Zeus

omurgamda ne güzel aðlýyor ney

bu anýn adý kaybolmuþluk mu
hayýr
bunun adý
dirilmenin aslý

kül oluþu çok seviyorum
ah biraz daha, biraz daha öleyim..


Sosyal Medyada Paylaşın: