MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YAĞMURDERE KÖYLERİ
dilden kalbe

YAĞMURDERE KÖYLERİ



Duman gelince aðlarsýn çocuk gibi
Evlerin dizili dereye coþar þimdi
Nahiyede asker nöbetde þimdi
Sende göç verdin öksüz gibi
Hasretin artar yaðmurderem þimdi

Sordum balohor ak oçak nerde
Daðlar duman aþýkar söyle
Orman can su taþ delen nerde
Ak ocak evim köyüm kader elinde
Hasreti icimde ateþtir közde

Çoraðý ýrmak su böler gider
Sevim özlem gönül de küser
Hasretini kimler çeker gönülde
Cayý bahcesi özen ister seninde
Hasreti özden söze düþtü seninde

Ýnce su suyummu azdýr senin
Deren ýrmaðýn caydýr derin
Yeþilin tonundan bahar gelin
Köyüne dönen nesil az bilgin
Hasrete karýþtý ince su serin

Beþ ovayý sayamadým
Can dosttum atamadým
Ayranlý düz yayla ayven yandým
Ucak indi dona kaldým
Hasret zor kýzýl taþ yanlýz kaldým

Sel olmuþ gözümün yaþý þephanem
On sekiz köyden birisin hanem
Kostan daðým kýþ geldi kar hanem
Bandýrlak sýnýr sýrdaþ soguk gözeden
Hasret bitsin gönül yaram þephanem

Bandýrlak yolum gözüm anam
Göç vermiþsin dur orda gönül yaram
Kostan daðým geçit vermez vay aman
Kýþ geldimi insiz oda sor anam
Hasret fazla aslým orada can anam

Köyün gurbet kokar ikiz kacamaz
Deresi coþar bahar deniz saz
Deðirmen calýþmýyor gürbüz nufus az
Tarlasý ot olmuþ ekin baþak naz
Haseti sapana katacak kiþi az

Evler taþa dizili kaya baþýnýn derler
Görünüþü aðlatýr sevinç sesiz geceler
Kimse kalmamýþ gurbet bak doðan neyler
Tarlasý geven tutmuþ sabýr derler
Hasreti bel büker dost gönül ne eyler

Esen rüzðar deðer kara yeline
Esenler de güneþ vurmuþ sümbüle
Gecmiþine sahip cýkan köy beldede
Oda göçten vurðun yemiþ kimene
Hasret yýkar gönülleri dönsene

Aslanca bak doðan güneþe
Yol bölmüþ gezelim seninle
Görünüþü sade köyün mimarý nere de
Ýki yana bölünmüþ evlerin cimen de
Hasret çeker sevdiklerin seninle

örnek istersen güven bize örenler
geçmiþe sahip çýkan okur gençler
yaz gelince can þenlenir evler
dumaný baþýna buyrukdur neyler
hasret yazýn sona erer iþte örenler

Boðalý güneþden ýsýna dursun
Duman gelince insan sorsun
Evler taþlardan uyanýk olsun
Kurtaran kara gül örnek olsun
Hasreti atmaca özünde yuva kursun

Gün gören gülün hani senin
Lema suyuna indim serin
Baþýndaki daðýn dikmi senin
Irmak coþmuþ deren derin
Hasretin özlemin dertte senin

Al ocaksan alcak dere den
Yaslanmýþ yamaca serin demeden
Havasý çalmasýn dost seni görmeden
Çayý rizeli balý çelebiden
Hasret aya düþmüþ gönül bilmeden

Dumanlý on bir yayla birlikte
Eski adý santa aydýn diyene
Yedi mahalle birlik can dost içinde
Çeþmesi yosun tutmamýþ diyene
Hasret gecmiþinde saklý görsene

Aþaðý sordum bil yuvalý söyle
Yayýlmýþ çimene gürses nerede
Çamý yok söðüttün gündoðdu nereye
Çiçekli yurtta özen sadýk gönülde
Hasret köye düþmüþ köse yurt nerede

Yolun yokuþ vardým sana
Yukarý yuvalý derler sana
Evler yapýlmýþ veran yok orda
Sahipsizin bað bahcesi topraða
Hasreti koydunuzmu yazýn çuvala
NERÝMAN SEVÝM SALTIK

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.