Genzimi yakarken ölüm
Kokun içimde kurþun…
Dar aðacýnda sallanýrken gölgem
Düþlerim gecenin kollarýnda kayýp
Bu gece de, dün gece gibi, her gece gibi
Sensizlik tadýndaki þarabýmýn yudum, yudum dibine demir attým
Gelmeyeceðini bile bile
Þafaklarýmýn kuytularýnda demledim bekleyiþlerimi
Hatýrlar mýsýn
Lacivert yalnýzlýðýmda köpük, köpük öpecektin kumsallarýmýn tenini
Þimdi
Okyanuslarým alev, alev yanarken gözlerimde
Kaç ama kaç mavi daha intihar edecek derinliðimde
Söyle,
Soluksuz iklimlerimde
Kaç fýrtýna daha kanayacak avuçlarýmda…
Artýk
Bu aþkýn hayaletini geride býrakarak
Meçhul adýmlarla yürüyorum karanlýða
Gel vefasýz,
Gel ki beni sensizlikten,
ruhumu kundaklayan gecelerden azat et
Bin defa ölmek yerine bir defa öleyim
Kokun içimde kurþun
Haydi ne duruyorsun
Çek tetiði…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.