Ey Şehir...

*******************Sen kendini avut dur özlenen dermân biter
*******************Saati vuslata kur gün gelir zaman biter



Açtýðýn renkli kapýdan gururla (!) giriyorum içeri

Salyalar koþarken mâviyi unutan caddelerinde
Hem sarhoþ hem uykusuz yorgunluklar akýyor geceye
Aðýtlar yakýlýyor derbeder kulislerde
Yalnýzlýk kundaðýna sarýlýyor bebekler
Mermiler yaðdýrýyor kanlý döþekler



Þimdi bestelediðin masalýmý dinliyor
Duman duman ufku kaplayan gölgem
Hüzün kokan sigaralar deðiyor dudaklarýma
Ýçimde vahþî telâþlara gebe bir özlem
Söyle ey nûrlu sokaklarýný zehirleyen þehir
Gemileri yakýp dört nala nereye “gidem”




Zâten utanýyorum kral sofralarýnda (!) bulunmaktan
Utanýyorum sýradaðlara sýrtýmý yaslamaktan (!)
Yumrukla iliklerimi emen esrârlý virüsleri
Kendine gelsin vurgunluðumu taþýyacak balon
Gülle sümbülle aþýla özünü kaybeden kaktüsleri
Sularýna kavuþsun rûhu daralan kanyon

Ey titreyen yüreðimi âteþlere atan þehir
Neyransý ölümüm bir gün seni de eritir / bitirir


(Þubat/2012)


Dursun Tiftik


Sosyal Medyada Paylaşın: