/ Kýzasým var bu gece, rýzasýz recm edilen bir ay yanýðýdýr gönül /
……
Simurg tasvirinde bütün kuþlarý kentin
Bu þehrin gökyüzünde vefa yok
Ki bulutlarýndan ihanete kanat çýrpmakta hep
Kimsesizliðime yüz eðen yanýyla
Bulutlarýn göz yaþý taþýdýðý bu gri mevsimde
Madem ki seni bekliyorum
Ve madem ki her þüpheden dökülen ihanetine gülümsüyorum hala
Þayet bir hüzün yaðmuru ile çisildeyeceksen saçlarýma
Ve kanatacaksa kabuk baðlayan yaralarýmý vefasýz bir el
Gel
Ay ýþýðýnda öldür beni
Bütün sokaklarýndan çýðlýklar yükselen bu kentte eþgalim muamma
Kapý isimliklerinden kanayarak söküyorum saçlarýnda ki bencil siyahý
Ne kokun kalýyor,
Ne kahveye çalan son bahar gözlerin
Kurutulmuþ bir çiçekten çürüyerek dökülüyorsun
Gölgelerinden büyük yürekler topraða sarýlarak uyurken
Ve dað baþlarýnda efildeyerek eserken garipçe bir yel
Gel
Ay ýþýðýnda öldür beni
Kime baksan benim gözlerimle irkilirsin
Hangi sesi duysan tedirgin yüreðin
Kime dokunursun ürpermeden ?
Beni öldürsen bile unutmaya yüzün tutmaz
Belki yeniden seversin
Belki bir baþka adamý yeni baþtan
Sen bu þehrin sokak lambalarý gibi aniden sönersin
Ama bu þehir beni avutmaz
Hayret,
Bir yudum hüzün
Ve bir de son bahar sarýsý solgun yüzün
Son nefeste ne kadar da güzel
Gel,
belasý olurum baþýnýn
Gel yarým býrakma
Ay ýþýðýnda öldür beni
----- aras -----
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.