Ateş Bile Kabul Etmez Seni
Sur’a üfler gibi yüzüme üfleme yalanlarýný
Bir kere solundan,saðýna geç be kadýn
Güneþten toplarým ben gözyaþlarýmý
Soðuk denizler acýtýr sadece kaþlarýmý
Sana güneþ doðsun her sabah,bana ay doðar
Satýrlar kýrmýzý halýmý serer,yaz der ’’hünkar’’
Acýlar seni yaksýn,bana gülümserler
Üzüntülerin sana gülümsediðim anlarý özümserler
Herþeyi býrakýp buralarý terkettiðimde
Aðzýna kadar dolduracaðým bankaný
Sevinirsen gülümserim
Çünkü benim senden baþka bi varlýðým yok kadýným
Yetmiyor mu sevgi,neden hep havale yaparsýn
Ondan alýp ona vermekle birþey kazanamassýn
Umarým beni yaþlandýðýnda hatýrlarsýn
Gülerim ki o zaman havale yapamayacaksýn
Unutma,yüzsüzler tadamaz cenneti
Melekler ilgilensin,ben olamam cehennemin
Çok yakmasýn,Azraili tembihlerim
Malum cahilsin,sen onuda ayarlamaya yeltenirsin
Þeytan kör kütük aþýk sana be kadýn
Artýk ben olamam
Meleklerimin dostluðundan deðil de
Kötülüðümle gurur duyamam
Kadýnsýn,tabi senin gibi kývýramam
Kalbin...neyse paradýr yaran
Bu zihniyetle,camide tevrat okur duyarsýn çan sesi
Cehennemi geçtim,ateþ bile kabul etmez seni
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.