KÝMSELER BULMASIN BENÝ
Sýrra kadem basam, sýr olsun beden
Ketum olsun bu dil; lal idi madem
Kýblemi bilmedim eðildim neden
Kaybolam kimseler bulmasýn beni
Hüznüme bineyim uzun göllerde
Azýksýz gideyim susuz çöllerde
Yitirip yolumu ýrak ellerde
Kaybolam kimseler bulmasýn beni
Ýçimdedir derin, derin yaralar
Nefis denen kemter özü karalar
Yanýktýr yüreðim nasýl saralar
Kaybolam kimseler bulmasýn beni
Sorsunlar, kim idi? Kimin nesidir?
Bilinmez birinin az gölgesidir
Garibin yolarda son nefesidir
Kaybolam kimseler bulmasýn beni
Rahatým yerinde canýmdan bezdim
Vicdaný elimle, elimle ezdim
Dolaþýp þerlerde þer ile gezdim
Kaybolam kimseler bulmasýn beni
Akýyor gözümden yürek sýzýsý
Gülerler görseler belki bazýsý
Döküldü diþlerin cümle azýsý
Kaybolam kimseler bulmasýn beni
Hiçin hiçindeyim hiç oldum kaldým
Sonsuz kervanýna amudi daldým
Varlýðý bilmedim yoklukta kaldým
Kaybolam kimseler bulmasýn beni
Bozkýr’ým aðlama keder içinde
Lütfu vardýr Rabbin türlü biçimde
Azme sarýl bir kez; hepsi seçim de
Kaybolam kimseler bulmasýn beni
01.02.2012---18.20