Dün ayný kuyuya zar attým
her akþamüstü biraz daha karýþtý
sonra yine topraðýn nefes nefese...
ah eylül...
ah...
neden o dedim bir kere daha,
üþüyüp açtý gözleri küllerin arasýndan
kýrmýzý bir bulut ellerinde
yýkanmýþ caddeler renk renk
deðiþmemiþ hiç
topraðý dahi
ama vucudunu vermiþti tanrýya
efkarým aðýr
hep sarhoþum buralarda...
aþka kýrýlmýþ camlar
býraktýðým gibi deðil
çirkin bir çocuk kent
gözleri yýkanmýþ
ham akþamlarýn...
denize çýkan her sokak
biraz daha serbest
çarptý gözüme levhalar
ilerlermiþ sokak sokak saçlarýn...
þimdi
dünya üzerime erirken
kanayacak dudaklarým
sen yoksun
bulmuþken uzaklýðýný
tutmalýyým
yarým yamalak þarkýlarýný...
evet buradayým
dönermiyim bilmiyorum...
07.10.2007 / Srebrenica
Beste Barbarez D-1986- ö-1995 Bosna Hersek / Srebrenica
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.