Marmara'ya

Ah ey deniz, güzel deniz, ey nazlý Marmara!
Bilsen ne hasretim var o mahmur ufuklara,
Bilsen ne özledim seni?.. Hicrinle kaç sene
Bir münzevî hayatý geçirmekteyim yine.
Tütmektedir gözümde hayalin, derin derin
Daldým, yüzünde aksini gördüm ezellerin...
Ma’þûka seyr eder gibi daldým uzun uzun;
Gel dinle iþtiyâkýmý, sevdamý, derdimi...
Rabbim! Nedir o sendeki efsanevi füsûn?
Sen bir yýðýn sudan mý ibaretsin? Öyle mi?

Yok yok... Yegane Mübdi’in en saf ü nâzenin.
En þâirane, en güzel, en þûh gözleri
Ondan yaratmýþ olduðu bir madde var... Senin
Katmýþtýr iþte rühuna tekmîl o cevheri.

Sevdalý bir kadýn gibisin, hisle dopdolu;
Her hali, her kýyafeti cazib ve... korkulu.
Hülya zamanlarýnda ser-â-pâ bediasýn.
Sen coþtuðun zamanda da fevk-at-tabiasýn.
Hep sevk u neþve cilvesi, yahut hýþým, haþem
Olsaydý mâlikane-i hüsnünde bir köþem
Ben baþka yolda þâir olurdum.. Ne boþ hayâl!
Sevdalý bir kadýn... Bunun izâhý güç, muhâl:
Bir raz ü rûh-ý nâ-mütenahi demektir o,
Ýnsan kýyafetinde ilahi demektir o.

Duydum sedâný kaç senelik bir mesâfeden!
Ey bin bir ibtihalime, hülyama âþinâ,
Asrýn þu hasta rühunu temsîl eden bana
Dünyada þimdi tek bir emeldir gülümseyen:
Dil-ber deniz! Budur dileðim, sen de et duâ.
Bir gün gelir nihayeti elbet bu hasretin.
Olsun sonunda ecri bu hicrin, bu mihnetin
Âsûde bir kýyýnda da bir müddet inzivâ.
Sosyal Medyada Paylaşın: