Ben Dost Hevâsına Düştüm

Ben dost hevâsýna düþtüm
Özge hevâ eme gerek
Baþýmda dost sevdasý var
Dahi sevda neme gerek

Ey zâhid-i dünya-perest
Var zühdünü arzeyleme
Ben âþýk-ý þûdîdeyem
Zerk u riyâ neme gerek

Ben dost yolunda nakdimi
Hep oynayup üttürmüþem
Çün gitti külli varlýðým
Havf ü recâ neme gerek

Ben lâubâli giderem
Ýki cihaný n’iderim
Meylim yok sekiz uçmaða
Pes mâsivâ neme gerek

Ben uykumu fikr etmezem
Düþ görüp ta’bir etmezem
Ben gelmezem ben gitmezem
Beka fenâ neme gerek

Ben mest-i ezel gelmiþim
Ben tâ ebed mest giderim
Hiç ayýlmaz esrüklüðüm
Zühd ü takvâ neme gerek

Ben dost ile peymânýmý
Elest’ten ön berkitmiþim
Ben dostu ýyan görmüþem
Hayal rüya neme gerek

Gerçi sûrette insaným
Ben sultan-ý ins ü caným
Ben fârig-ý dü cihaným
Ýþbu gavga neme gerek

Ben Eþrefoðlu Rumî’yem
Ben bâkiyem ben kadîmem
Ben ol mürg-i lâhûtiyem
Arz u sema neme gerek
Sosyal Medyada Paylaşın: