SEN DE MAHKUM KAL ÖYLE

Ummadýðým bir anda ellerimi býraktýn,
Bütün sahneler senin, son þarkýný çal, söyle.
Kirpikler arkasýnda derin uykuya dalmýþ,
Bir çift mahmur göz gibi, sen de mahkûm kal öyle.

Haftalarý, aylarý tespih gibi çekerken,
Sensizliðin hicrini ak yapraða dökerken,
Uykusuz gecelerde, þafaklarým sökerken,
Mutluluk çemberinde hâyâllere dal öyle.

Hasretinden bir demet buket yaptým gül diye,
Kimselere açmadým ben derdimi el diye,
Yeter, sabrým kalmadý; no’lur artýk gel diye,
Mektubunu katlayýp, bir ulakla sal öyle.

Ben kaldýrým taþýyým sokaklarda çürüyen,
Bir tutam kar tanesi dað baþýnda eriyen,
Gölgemin ardý sýra kaderine yürüyen,
Dönülmez akþamlarda, kývrým kývrým yol öyle
Sosyal Medyada Paylaşın: