Yalnýzlýðýmýn en güzel yeriydi Tam üstümde mermerden bir yazýt Diyor ki.. ’umarým yeteri kadar kalabalýktýn ben yalnýzým diye baðýrýrken’
Yalnýzlýðýmýn üstü on üç tahta Kurtlu toprak beslediðim böcekler Onlar okur mu? ..Mermeri anlar mý? Bence sadece yaban otlarýný ve ayak seslerini bilirler Benim yalnýzlýðým benimdir Düþünüp bulmaya ihtiyacým var Þimdiki suskun bilgeliðim için Yeteri kadar konuþtum Ve hatta þarký bile söyledim Acýyý hoca Hayatý okul eyledim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Güleryüz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.