Beyaz çocuklar da hüzünlü, rüzgar da, deniz de, ben de; ANDELİB09
Beyaz çocuklar da hüzünlü, rüzgar da, deniz de, ben de;
Ýlk önce hava yaðmurlu, Sonra sonra yaðmursuz Her damla kendini ýslatmýþ Camdan belli
Orada oyuncaklar kocaman, Çocuklar da Yaþam kalabalýk bir oyundur orda Sessiz süssüz mavilikte oynanan Bir yanda mutluluk alýnýr Öbür yanda ardýmda kalan Beyaz köpüklere hüzün býrakýlýr
Aklýmdadýr en güzel gözler ve eller Nedendir bilmem hava güneþli Soðuktur sular ellerim gibi Ne içilir, ne de tutulur kenarýndan. (09.10.2006) Ýzmir (Sensiz üþümek olmasýn tüm mevsimlerimde.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ANDELİB09 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.