Madem ki farkýna varmakta geciktin Þimdi tutmalýsýn yasýný. Bundan alýnacak dersin var mý bilmiyorum. Bende senin gibi derslerden kaçýyorum.
Her yaranýn her durumun ve her olmaz olsunun ilacý, ilaçlarýn babasý. ZAMAN!
Kaçma ne dersten ne aþktan ne iþten. Hayat kolay mý yavrum? Dünyada bir kaya parçasý olmak bile bir sorumluluk. Sen insan olmayý ne sandýn?
Hayatý hüzünlü bir þarký gibi yaþýyorum ben; ölümü, acýyý, yalnýzlýðý... Karlý sabahlar Ýstanbul’da bile, bir þiir gibi. Benim iþim bu, böyle görüyorum. Sen bakma yorgun, solucan gözlerime, ben þimdi böyleyim. Bu günler bittiðinde, herþeyin gözle görünür güzelliðini ve yaþamýn ne kadar asil bir hediye olduðunu algýlamaya baþlar ruhum.
Ben bulanýk sularýn balýðýyým. Þimdilik beni hakir gör, sýkýlmam
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Güleryüz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.