Oda leþ gibiydi. Yerde bir minder. Kesik alkol kokuyordu yattýðýmýz yer.
Kolunu boynuma sarmýþ, bebek gibiydin. Çekindim uyandýrmaktan. Ben sevgiliydim. Yüzünü seyrederken bir melek geldi. Ölümü anlattý bana belli deliydi. Onbeþ yýlýn korkusu o sabah bitti. Nefesini kokladým, büyü gibiydi.
Ben o sabahtan sonra ölümden hiç korkmadým. Sen yanýmda uyurken irkilip uyanmadým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Güleryüz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.