Biz hep çocuk kalmalýydýk aslýnda. Üç taþ, üç cam olmalýydý hayat. En büyük kavgamýz gazoz kapaðýndan çýkmalýydý ve en büyük acýmýz öðretmenimizin baþka þehre tayini olmalýydý. Biz hep çocuk kalmalýydýk aslýnda. Büyümeðe özenmeliydik büyümeden... Ýnsan dediðin, yürükçe yorulan, yoruldukça aðlayan bir taþ deðil mi? Çözmesi zor deðil. Sen ansýn, yaþanan zaman...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Güleryüz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.