Balbal

“Unutkanlýðýn acizliði bu;
Kim bilir mezar taþýna düþmanýn
Dikilecek taþtan piþmanlýðýyla…”


Ölü gülüþlere sýðýnacak sonra!
Kirleterek zamaný
Tozlu raflarýnda
Kimsesiz…


Tökezleyen düþ ayinleri
Toraman geçitlerde
Umudun kertikliði
Yüzlere kuru yapraklar
Altýn paralar mimleyecek gözleri
Buðusu silinmiþ bir aynanýn
Kambur yüzünde
Kimsesiz bir ölü
Pullanacak…


Ve…
Anaç gölgelere sýðýnacak yiðitler
Mangal tenleriyle sýcacýk
Topraða akacak kanlarý
Býyýksýz ve tersiz
Köse…


Kýnýnda ihanet
Kýlýcýnda diþ bileyen
Arzular depreþecek
Gün bitmeyen þafaklara
Güneþsiz geçiþlerden
Süzülerek…


Kamçýsýz yüreklerin
Ödü yarýlacak
Ellerinde acý
Sözlerinde
Bir tutam
Saç…


Dibi çekilmiþ;
Karanlýða kusacak
Kuþlar bakýþlarýný
Hezeyan dolu öpüþlerde
Çýrpýnarak ölüme…


Dilini törpüleyecek bir kadýn
Sesi varsa aðýta gömecek yüzünü
Ablak dehlizlerde…

Ýki balbal dikilecek ucube bir bakýþýn dik ayazýna
Sorgusuz ayinlerde…

03.02.2012


Sosyal Medyada Paylaşın: