Susan olmalı, nasipte karar kılmalıyım!
Ne vakit
hak için çýrpýnsam..
Hakikatine
malik olmadan
hýçkýrýklar içinde aðlasam
Günyüzüne
hasret umutlar için, ruhun
ve kalbin lisanýyla konuþsam
Ýsmicelalin sýfatlarýný
anlamak ve idrakiyle yaþamak
için iradem adýna yakarsam
Önyargýyla, önbilgi bir midir
Ruh ve akýl zaten ne için ikram
edilmiþ bir lütfun gerekçesidir
Ýlme malik
olmadan düþünmek
nasýl izanýma dirlik verecektir,
feraset için ihlas ferdir
Ruhun ve kalbin
Rabbine kul olmak...
Ýnsan için
en zaruri fazilettir,
imansýz gönül köledir
Arafta
olmayý söyle kim diler
Muvazeneye
muhtaç bir hal niçin med cezir
misali devran içinde ki galiledir
Ýnsan emin
oldukça kuvvetli ve davasýnýn
vecdi için ceht eden bir hahif nefestir
Nefsine esir olan kul,
kimin hakký için kendinden geçen
divanedir, ömür müddetli deðil midir
Hazaný seyret,
kuruyan yapraða muhabbet et
Sinesinde barýndýrdýðý
nice umutlarýn melalini sessizce
zikret, teslimiyetine icabet et
Kanadý kýrýlmýþ kuþun
çýðlýðýný duyunca, sokakta
kalmýþ sabinin mahzunlaþan umuduna
Hicran içinde
ve ibretin þirazesinde
sinenin derinliðinde göster ülfet
Korku
ecele fayda etmez, gam
ve keder nasibi ötelemez
Farký
fark etmeyen bir kalp
hakký yla zikredemez
Hangi hevesin
turabýnda hemhal oluyorsan
Keyfiyetine dalýp
kendinden geçmeyi...
Þayet marifet
sayyorsan aldanýrsýn,
mesuliyetten asla kaçamazsýn
Bahtýn kapýsý
her an çalýnýr, vesileler içinde
gizlidir bekleyen bela ve iradey-i kader
Ne vakit uyursan uyu,
ruhun ve kalbin her zaman
teyakkuzda olmalýdýr,
hakk edasýný bekler
Aþk,
diriþilin, feyzin, hakikatin
mizanýnda ki nasiptir
Ýnsan, kul olmak için
hakikatin þirazesinde
umutla niyaz eden nazenindir
Ýman taat etmeden,
muhtaçlýðýný bilmeden...
Ruhunu ve aklýný
bahþeden Rabbine muhabbet
etmeden vucut bulmaz, taklidin süretidir
Nefsten
nükseden her heves badiredir,
keyfiyet için cazip gelen melanettir,
kalbini lekeler
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.