Çocuk

Kokusu geliyor anne sütünün,
Aðzýndan düþmemiþ meme be çocuk.
Altmýþta birisin sanki bütünün,
Bu ne tiryakilik, eme be çocuk.

Galiba ziyade açtýk makasý,
Gayet tabi bunlar, iþin þakasý,
Ola ki beyninde þimþek çakasý,
Diyerek asýldým geme be çocuk.

Nedense sözlerim, öksüz ve yetim,
Sevgiye ýrmaðým, cinliðe setim,
Bayaðý kartlaþtý, gön oldu etim,
Bizi koyun sanýp yeme be çocuk.

Senin hayalinin vardýðý yerden,
Binlerce örneði, geçti bu serden,
El etek çekmiþiz, hayýrdan þerden,
Dünyada gözün var, deme be çocuk.

Düzenin diþlisi olsa da laçka,
Her zaman meftunuz ilahi aþka,
Bize göre baðda, bostanda baþka,
Yumruk kadar kelek, neme be çocuk?

Þayet eriþseydin gerçek kemale,
Elbet katlanýrdýn, cümle celale,
Allah’ýn aþkýyla baksan cemale,
Kemlik eder miydin? Keme be çocuk.

Bu gün yaralýyý kendi içimde,
Güya eleþtirdim baþka biçimde,
Aslýmý sorsalar, hiçte hiçim de,
Yinede çaðýrýr cem’e be çocuk.

02.02.2012…Mustafa Yaralý



Sosyal Medyada Paylaşın: