ŞİMDİ GÜL ZAMANI

Þimdi gül zamaný sen de gel güle,
Þimdi gül zamaný söyle bülbüle,
O gül yüreklerin ezeli nuru.
Þimdi gül zamaný sen de gül güle,
Þimdi gül zamaný vurgunum güle.

Þimdi gül zamaný güle doðru koþ,
Aldýn mý kokuyu ne güzel, ne hoþ.
Muhammet diyorlar tevhidi Ekber.
Ondan gayrý ne var ne yok hepsi boþ,
Aldýn mý kokuyu ne güzel, ne hoþ.

O öyle bir gül ki hep taze, yeni,
Ümmetiyim dersen hatýrlar seni,
O ki Hak katýnda Ahmed’i Mahmut.
Ümmet’im diyorsan hatýrlar seni,
Yaydý yeryüzüne hak olan dini.

Böyle bir peygamber böyle bir nebi,
Ona hayran kaldý Rum’u, Ecnebi,
Nuruyla nurlandý karanlýk dünya.
Ona hayran kaldý Rum’u, Ecnebi,
Herkese saygýndý haktý sebebi.

Sarýldý Kuran’a, yapýþtý farza,
Saadet getirdi küre-i arza,
Rabbim ona dedi kulum Habibim.
Saadet getirdi küre-i arza,
Onunla yürüdü Ali Murtaza.

Son olarak geldi ümmete o gül,
Bin beþ yüz senedir hep güldü o gül,
Bir sükûnet geldi doðduðu yere.
Bin beþ yüz senedir hep güldü o gül,
Rabbim gül adýna ümmetine gül.

Rabia BARIÞ




Sosyal Medyada Paylaşın: