Çok uzaklarda bir yerlerde,
Gökyüzüne yakýn tepelerde.
Duman tüter bacasýndan, ince ince,
Beyaz badanalý, pembe pancurlu bir evde.
Ýþte o köyde,
Al yazmalý Sadike…
Altýn sarýsý saçlarý lüle lüle,
Örter baþýný pullu yemenisiyle.
Bir bakýþý ateþ düþürür yüreklere,
Deniz mavisi gözleriyle.
Ýþte o köyde,
Al yazmalý Sadike…
Çeþmeye gider, omzunda ýbrýðý,
Salýna salýna yürür, oldukça havalý.
Biraz alýmlý, biraz da çalýmlý,
Köyün gençleri kaytan býyýklý.
Ýþte o köyde,
Al yazmalý Sadike…
Fistan giyer, etekleri oya iþlidir,
Basmadan entarisi pek afillidir.
Söyleyemez sevdasýný, yüreðinde gizlidir,
Gözyaþlarý yanaklarýnda sicimdir.
Ýþte o köyde,
Al yazmalý Sadike…
Gerdanýnda saklar yavuklusunun resmini,
Sevdiðine çarpar aþk dolu kalbi.
Çeyizini iþler incecik kýnalý elleri,
Muhtarýn oðlu Ýsmail dir, beyaz atlý prensi.
Ýþte o köyde,
Al yazmalý Sadike.
(Böyle oluvedi gari...)
Ýsmail ARIK
02.02.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.