seni o at kuyruðu saçlarýn mavi okul önlüðünle gezdiðin günler sevmiþtim çocukca bir sevgimiydi yoksa bir aþk mý
derken yýllar yýllarý kovaladý sen büyüdün daha da güzelleþtin ama ben gençliðimden çok þeyler kaybetmiþ sevgiden yoksun hayata bezmiþ bir halde iken sen çýktýn tekrar karþýma liselim
saçlarýn at kuyruðu deðildi mavi okul önlüðün de yoktu ama kalbinde ben vardým
iþte o an yýkýldým geçen yýllara bensiz sensiz geçen o acýmasýz günlere kýzdým sana kýzdým kendime kýzdým neden tanrým dedim neden sevenler mutlu olamazlar
kerem’in aslý sýna ferhat’ýn þirin’ine leyla’nýn mecnun’una kavuþamadýðý þu dünyada benimkini de ilave etsinler ama benim ne daðlarý delecek gücüm kaldý ne de sevgiden ölecek çünkü ben seni tanýdýðým gün ölmüþtüm
@1990
Sosyal Medyada Paylaşın:
alihanbora Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.