Vazgeçtim… Anladým ki yoksun artýk Bir dilenci gibi sýðýnýp kapýna Avuç, avuç seni dilemek Ayrýlýðýn cemresinde kývranarak Üç beþ nöbetlerimde volta atarken aðrýlarým vazgeçtim…
Ya sonra… Ýnatla korkuyorum K(ý)rýlýr diye yürüdüðüm yollarýn Kaldýrým taþlarýna çiviliyorum yýkýlan gururumu Serseri haykýrýþlarým kopuyor þehrin orta yerinde Anlýyorum ki unutmaya mecbur Bir avuntu beni teselli eden
Yinede yabancý sayma Her sabah sen diye uyandýðým uykularýmý Kör bir kurþun gibi zamaný öldüren nefesini Yýkýlan hayallerimi eskiyen gözlerimi sakýn unutma
Yokluðun narýnda yanan gururuna üþüyor þimdi
REMZÝYE ÇELÝK
YORUM :MUSTAFA DOÐAN 31.1.2012 SALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Remziye ÇELİK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.