İsim veremem...
Yedi düvel üstüme gelse,
Kýrk harami, kýrk kýlýç çekse
Dört köþeden bela üþüþse,
Saçýnýn tek telini vermem kimseye…
Ben o masum çehreye baktým bir kere
Bir sultan lazýmmýþ meðer gönlüme
Daha da dönemem ben artýk bene…
Bildiðim herþey senindir benim.
Günahým çok da, sevabým varsa senin.
Hani var ya o güzel resimlerin
Bulduðun her kaðýda çizdiðin,
Benim için, sadece benim için
Yaptýðýn þaheserlerin,
Bedelidir bana ait her kýymetin.
Hüzünlendin mi yoksa sen, niye?
Kaybolurum diye bu keþmekeþde
Korku mu var sanki gözlerinde?
Derde deðmez bu alemin kederi de, kendisi de
Hem melekler demiþlerdir geldiðinde,
Emanetsin iþte sen ona diye…
Pespaye dünya yýkýlsa katre katre
Taþýrým illeti de, kýlleti de, zilleti de
Yeter ki deðmesin sana tek zerre
Kem suratlar bakmasýn çiçeðime…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.