Bir yürüyüþ eylediler sabahtan Ilgýt ýlgýt kan gider loy loy! Dayan dizlerim dayan! Aðla gözlerim aðla! Namlu puþt olmuþ, atayaðý puþt. Yine düþman elindeydi vatan Bir oðul çýktý Malatya’dan: Anasý Yýlmaz çaðýrýrdý Haram süt emmemiþti anadan. Ve Beyazýt derler bir büyük alan Düþman sarmýþtý saðý solu Düþman çok, cephane yoktu. Yetiþmemiþti daha Cemal Paþa kolu Amandý el aman! Tank paletleriydi alanda dönen Kusan namlularda, kalleþ ölümcül Ve vuran ve kýran ve haykýran Malatyalý þöyle baktý bir Ana baba günüydü herhal Her yönde toz duman! Vay anam vay! Bu belalý baþýnan Kime ne diyem Kime ne diyem Nerelere gidem Ya derdime derman Ya katlime ferman! Baþý daralýnca Yýlmaz’ýn Baktý atacak taþý yoktu Baktý eli durmuþ, ayaðý durmuþtu Vurulmuþtu. Çýkardý yüreðini kan içinde Çarptý kötünün kafasýna Hay bu nasýl devran? 28 Nisandý Yavri Hey! Ham Meyveyi Kopardýlar Dalýndan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Enver Gökçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.