Kardeşlik Acıları

Yýllar var ki sizleri düþünüyorum :
Yanan þehirlerim,
Düþmana ekmek veren tarlalarým
Teknelerim, ocaklarým, öðretmenlerim!
Ve sizleri :
Caddeler, tarlalar, fakülteler,
Nehir boylarý, þehirler, ordular
Aþklarým, hünerlerim, sefaletlerim!
Ellerime ateþ düþtü
Yüreðime, gövdeme, kollarýma.
Biliyorum ey demokrasi!
Bütün þairlerin ölür
Barikatlarýn susar
Ve yanar da limanlarýn, iskelelerin
Zafer gülleri sensiz açmaz
Böyle bir macerada.
Kardeþ, kardeþ!
Alkýþ tutan ellerini kesmedim,
Tanklarýmla tarhlarýný ezmedim.
Ben kendi halimle müthiþ kiþi
Ben sevici sert ve deliþmen...
Ve hürlük kardeþlik çýrasýný
Kendi hissemce götüren insan.
Biliyorum bu dünyada
Gökyüzü ve denizyüzü
Cümle çiçek ve cümle yemiþler vardýr
Biliyorum bu dünyada
Yalnýz ve "yalnýz insanlar
Yani kardeþler vardýr."
Beni þehir þehir beni,
Beni köy kent beni
Beni usul, beni yolca götür
Kardeþlik treni!
Aðýr yaralýlar taþýyorum
Ýncinmesin kollarým, ayaklarým, ellerim
Iþýltýlý gündüzlere gitmeliyim
Acýlar, daraðaçlarý, kelepçe demirleri!
Bayram þenliklerine,
Demokrasi þenliklerine gitmeliyim
Uðruna þiir yazýlan, döðüþülen, ölünen insanlar!
Yeter deðil bana
Zaferlerin,
Yýllardýr gece hücumlarýna
Sokak savaþlarýna katlandýðým.
Sosyal Medyada Paylaşın: