Ağıt

Teller iletmez haber, direkler devrileli
Kara habercidir göklerde kuþlar görüleli.
Anam, bacým yok içinde, neremdir yareli?

Adapazar! Erzincan oldun, türkülerdesin;
Bir bahar akþamýnda ölün, yüreklerde yasýn,
Þahan mý vurdu kolun, yaralý turna mýsýn?
Doyulmaz dünyada; insanýn çilesi ölüm.
Ne çare, geldi türküler yakýlasý ölüm
Ah! böyle mi kahredilir? Yýkýlasý ölüm.
Bu muydu çarþýn, mahþer mi kurmuþlar yerine?
Yine mi "çaðrýþak kurtlar ve kuþlar" yerine!
Karalar giymiþiz kutlu kumaþlar yerine.
Gurbette yar vardý, mendili iþlenilmemiþ,
Tarlalar hazandýr, tütüne baþlanýlmamýþ.
Bir mendil ver n’olur, çevresi yaþlanýlmamýþ.
Aðlarým; bu yürek sevdaya uyasý deðil,
Türküm var: Harput, Diyarbakýr mayasý deðil.
Garibim: Ýçimde Eðin’in havasý deðil.
Bir yaprak sarmadým yarana yaran çözerim.
Bir mýsra gülmedim, dosta aðýt düzerim,
Uðruna destan yazýlasý, Adapazarým.
Sosyal Medyada Paylaşın: