Gitsem de gitsem... Bir an için terk-i diyar etsem Biliyorum þu giden yoldur Nehirdir, ordudur Ve insanlara ait bir macera, bir sefer Ama Hicret mi, zafer mi, bozgun mu görsem Görsem Dost dediklerime zincir vuranlar kimdir? Açýk ve Türkiyeli avuçlarýmý Sýcak sakladým Buz tutmuþ Eller içindi, Þimdi sargýsýz, merhemsiz, çaresiz geliyorum Þarapnel yarasý kollar! Þimdi uzaklardan teklifsiz ve senin için geliyorum Kurþun yaralarýndan haber beklediðim Yabancý deðilim yoksa Bir tanýþmazlýðým vardýr Ve unutulmuþluðum. Çýksam, çýksam dað olsa da yücesine Duyar mýyým, duyar mýyým top seslerini At boynundan aþan yiðidim Þu terkedilmiþ toprak Þu yanan köy Þu devrilmiþ araba Þu tank altýndaki Senin sevdiklerin mi? Kömür iþlenirdi, Kalem oynardý, yol döþenirdi, Güneþe selam durulurdu, Her gün baþýnda Varsam görsem Görsem her þey yerli yerinde mi? Sana düþman oldum 939 harbi Beni dostlarýmdan ettin, Beni mahzun ettin Sefil ettin Þair ettin! Sana bin teþekkür Büyük ýzdýrap Bana sevmeyi Bana hakikatý Bana insanlarý öðrettin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Enver Gökçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.