ÇOĞULLAMA
Biz kadýnýz, bilmeden seviyoruz bu kedileri
Seviyoruz, bir sevilme içgüdüsüyle
Bu bizim yüzümüzde ufacýk çizgiler oluyor – acaba?
Evet, çok deðil konuþurken düzeltiyoruz
Orayý burayý topluyoruz, yeriyse çocuklarýmýzý öpüyoruz
Ama biliyorsunuz ki gene de
Hepimiz, iþte hepimiz
Bitmenin, tükenmenin yorgunluðu içinde.
Gözler mi? Tavana dikili, hayýr, pencereye
Yaðmalar, sürgünler, yangýnlar içinde
Çünkü bu boþluk; tüneller, çukurlar, kap kacak aðýzlarý
Maðaralar, denizler, gökyüzleri deðil de
Bu boþluk, o bir türlü dolduramadýðýmýz, o
Orman, dað, kýsacasý evrenle.
ÇOÐULLAMA
Biz bu lavanta kokularýný bilmeden taþýyoruz
Biz bu tavana bilmeden eski rengine boyuyoruz
Bu bizim terliklerimizde ufacýk güller oluyor – acaba?
Evet, çok deðil, onlarý bilmeden hoþa gideriyoruz
Sormayýn, ama sormayýn, bilmeden aralýk tutuyoruz kapýlarýmýzý
Bilmeden bekliyoruz, bilmeden uyuyoruz sabahlara deðin
Kim bilir, belki de biz
Tanrýsýyýz en olunmaz þeylerin.
Bu bizim en düzenli hareketimiz: olmak
Asýlýp kalmýþýz sokak fenerlerine
Asýlýp kalmýþýz öyle, görenler bizi görüyor
Görenler bizi görüyor ve gidip geliyoruz dikkatle
Doðrusu, niye saklayalým, hepimiz bunu yapýyoruz
Ama biz yaþýyorken de bunu yapýyoruz sadece
Cansýz
Ve gidip geliyoruz dikkatle.
ÇOÐULLAMA
Biz bu kendimizi boþuna soruyoruz kendimize
Boþuna asýyoruz onlarý, boþuna öldürüyoruz
Bu bizim gözlerimizden ufacýk þeyler geçiyor – acaba?
Evet, çok deðil, bakýþýrken düzeltiyoruz
Biz ne garip þeyleriz ki; doluyuz, bazýyýz, avuntuluyuz
Ve bizim en güzel öldüðümüzdür bu: yaþamak
Ben biliyorum, yalan mý, sizde biliyorsunuz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.