bu kimin duruþu, bu sizin en gülmediðiniz saatlerde her cümlede iki tek göz, bu kimin ya da kim korkuttu bu kadar sizi bu nasýl seviþmek, üstelik bu kadar hýzlý ya da tam tersine boþ vermek öperken, severken boþ vermek sevmelere sulardan ürpermek gibi dokununca, ya da ben kimi sarmýþým böyle kollarImla kime söz vermiþim, biraz da unutmak gibi denir mi, ama hiç denir mi, iþ edinmiþim ben iþ edinmiþim öyle kimsesizliði kendimi saymazsam - hem niye sayacak mýþým kendimi - çünkü herkese baðlý, çünkü bir yýðýn ölüden gelen kendimi konuþmak? konuþuyorum, alýþmak? evet alýþýyorum da süresiz, dýþtan ve yaþamsýz resimler gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Edip Cansever Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.