KUŞ SÜRÜLERİNDEN BİR DUVAR

Eskiþehirli bir tüccar tanýrdým, býyýklarý
Gereksiz konuþan bir adamýn sakarlýðýnda
Enfiye çekerdi, bahçesindeki gülleri anlatýrdý
Çocuksu yüzler býrakýrdý bir takým ambarlarda

Sonbahar böyle geçerdi, o tüccarýn sýkýntýsý gibi
Deniz kýyýlarýnda, hayvan leþleri arasýnda
Kýþ sanki iyi geçecek, bakýp duracaksýn
Yýlbaþýnda eski bir sevgilinin gönderdiði bir karta

Niye mektup yazmýyorum eskisi gibi
Kahverengi bir þeyler oluyordu mektuplarda
Yaþlý bir korsanýn öðle uykusu doluyordu
Ýçime ve uykusuzluðuma

Kaypak bir haritam var þimdi, önüme seriyorum
Birbirine karýþýyor Avrupa ve Asya
Bütün kara yollarýnda ölüme yakýn bir þey var
O kadar yaklaþýðým ki þu ölüm duygusuna

Okyanuslardan hiçbir þey anlamýyorum
Küçük denizlerde yaþadým da ondan mý acaba
Deðilse neden bir türlü ýsýnamýyorum
Yoksa büyük acýlarýn kaptanlarý mý dolaþýr okyanuslarda

Ey büyük kaptan, Bodrumlu sarmaþýkçý
Ey gün günden yüreðimi kanatan ada
Bir yer istiyorum üstünde, doðduðum bir yer olsun
Ve uzun yollarda hiç konuþmayan þöförlerin yanýnda

Ey orman yollarýndaki su sarnýçlarý
Duyuyorum içinizdeki eski ses yüklü plaklarda
Ölümün bitmiþ yasýný, sevincin yok olmuþ fýrtýnasýný
Sözlerini çok deðiþik aþklarýn da

Eskiþehirli bir tüccar vardý. Var mýydý
Duygular, zamanlar da bir çeþit insan mýydý yoksa
Kuþ sürülerinden bir duvar
Hangi kuþu çeksem ölüyor avucumda.
Sosyal Medyada Paylaşın: